با صحنه هائی پرماجرا و هیجان انگیز
با تصاویری از غم ها و شادی ها
اما تقسیم این تصاویر عادلانه نیست
یکی سهمش از شادی بیشتر
و دیگری از غم
و مرا سهم غم بقدری فراوان است
که تصاویر شادی
بسان روءیائی زودگذر
می آیند و میروند
چرا چنین است
چرا چنین است؟؟؟
عیب کار را باید که جستجو کرد
و یافت
و علاجش نمود
آیا مرا توان آن هست؟؟؟.....